Έλλη

Ονομάστηκε έτσι από τη γνωστή Ναυμαχία της Έλλης του 1912 κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο. Πρόκειται για καταδρομικό ελαφρύ τύπου, μήκους 98 μέτρων, εκτοπίσματος 2.110 τόνων και πλήρωμα 238 ανδρών. Ναυπηγήθηκε στην Αμερική το 1912, έφτασε στην Ελλάδα το 1914 και ανακατασκευάστηκε στη Γαλλία το 1927 μαζί με το θωρηκτό Αβέρωφ. Επιχειρησιακά, χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο
Βυθίστηκε στις 15 Αυγούστου 1940 στις 8:25 ενώ ήταν αγκυροβολημένο έξω από το λιμάνι της Τήνου κατα τη διάρκεια εκδηλώσεων για τη γιορτή της Παναγίας, από το ιταλικό υποβρύχιο Delfino. Το υποβρύχιο έριξε 4 τορπίλες εναντίον του Έλλη. Μόνο η μία βρήκε τον στόχο, προκλήθηκε φωτιά και το πλοίο βυθίστηκε ενώ σκοτώθηκαν 9 άνδρες του πληρώματος. Το ίδιο υποβρύχιο αποπειράθηκε να βυθίσει και τα εμπορικά πλοία Έλση και Έσπερος που βρίσκονταν επίσης στο λιμάνι της Τήνου, χωρίς όμως επιτυχία

Υπολείμματα των τορπιλών που βάλθηκαν κατά του Έλλη ανακτήθηκαν από το βυθό και αναγνωρίστηκαν ως ιταλικής προέλευσης, ωστόσο η Ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε ως άγνωστη τη προέλευση του υποβρυχίου, για να αποφύγει πιθανή διένεξη των δύο χωρών, χωρίς να αποφύγει όμως τελικά τον Ελληνοιταλικό πόλεμο λίγους μήνες μετά. Αν και για αρκετά χρόνια μετά τη βύθισή του, υπήρχαν αμφιβολίες για την εθνικότητα του υποβρυχίου που προκάλεσε τη βύθισή του, η κοινή γνώμη ήταν πεπεισμένη για την αποκλειστική ευθύνη των Ιταλών. Μετά τον πόλεμο, το 1959, οι Ιταλοί παραχώρησαν στην Ελλάδα το ιταλικό καταδρομικό Eugenio di Savoia, ως αποζημίσωση για την βύθιση του Έλλη. Το Eugenio di Savoia μετονομάστηκε σε Έλλη και υπηρέτησε το Ελληνικό ναυτικό μέχρι το 1964

Δυνάμεις, Ελλάδα, Δημοσιεύθηκε στις 27/9/2010 από pantheras