Κοινωνία των Εθνών

Πρόκειται για έναν οργανισμό που προέκυψε από τη Συνθήκη των Βερσαλλιών και ιδρύθηκε μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1919. Οι βασικοί στόχοι του οργανισμού ήταν η διασφάλιση της ειρήνης με αφοπλισμούς των χωρών, η συλλογική ασφάλεια, η διαιτησία και διπλωματία μεταξύ των χωρών για τη λύση διενέξεων, ενώ δευτερεύοντες - κυρίως κοινωνικοί στόχοι - ήταν οι εργασιακές συνθήκες, η μετανάστευση, η υγεία και η προστασία των μειονοτήτων των κρατών-μελών
Η έδρα του βρισκόταν στη Γένοβα, στην Ελβετία. Στο ξεκίνημά του διέθετε 23 μέλη, ενώ το 1934-35 αριθμούσε 58 κράτη-μέλη. Αρχικά, η Γερμανία δεν έγινε δεκτή ως αιτία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά ούτε και η Σοβιετική Ένωση, καθώς ο κομμουνισμός δεν ήταν ευπρόσδεκτος από τα θύματα του πολέμου. Και οι δύο χώρες έγιναν δεκτές αργότερα, το 1926 και το 1934 αντίστοιχα. Ωστόσο, η πρώτη αποχώρησε από τον οργανισμό το 1933, όταν ανέβηκε ο Χίτλερ στην εξουσία και η δεύτερη εκδιώχθηκε λόγω της εισβολής της στη Φινλανδία το 1939
Ως οργανισμός δεν διέθετε στρατιωτικές δυνάμεις, είχε όμως την υποστήριξη των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, οι οποίες της παρείχαν στρατιωτικές δυνάμεις αν χρειαζόταν. Αν και τα πρώτα χρόνια είχε αρκετές επιτυχίες κυρίως στον διπλωματικό τομέα, αποδείχθηκε αδύναμος να αποτρέψει τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η λειτουργία του σταμάτησε μετά το τέλος του πολέμου το 1946, οπότε και αντικαταστάθηκε από το Ενωμένα Έθνη

Αρθρογραφία, Δημοσιεύθηκε στις 10/8/2010 από pantheras