Τριμερής Συνθήκη

Ή αλλιώς Συνθήκη του Άξονα. Ήταν μια συνθήκη που υπογράφηκε στο Βερολίνο στις 27 Σεπτεμβρίου 1940 μεταξύ Γερμανίας, Ιταλίας και Ιαπωνίας. Τα τρία έθνη συμφώνησαν οτι για τα επόμενα δέκα χρόνια θα συνεργάζονταν, θα προάγουν την ευημερία τους και θα βοηθούσουν το ένα το άλλο με οποιοδήποτε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό τρόπο σε περίπτωση σύγκρουσης από τρίτη χώρα. Η συνθήκη ονομάστηκε από τον Ιταλικό τύπο Roberto, από τις πρώτες συλλαβές των πρωτευουσών των χωρών (Rome, Berlin, Tokyo). Τη συνθήκη υπέγραψαν εκ μέρους της Γερμανίας ο ίδιος ο Χίτλερ, για την Ιταλία ο Ιταλός υπουργός εξωτερικών Galeazzo Ciano και για την Ιαπωνία ο πρέσβης της Ιαπωνίας στη Γερμανία Saburo Kurusu

Στη συνθήκη, εκτός από τις ιδρύτριες χώρες Γερμανία, Ιταλία και Ιαπωνία, συμμετείχαν αργότερα κι άλλες χώρες:

• Η Ουγγαρία (20 Νοεμβρίου 1940) η οποία ως σύμμαχος της Γερμανίας κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε καταρρεύσει μετά την ήττα της από τους Συμμάχους, χάνοντας αρκετά από τα εδάφη της. Γερμανία και Ιταλία αποφάσισαν πρώτα το 1938 και μετά το 1940, να παραχωρήσουν πίσω στην Ουγγαρία κάποια από τα εδάφη της, αναγκάζοντάς τη να προσχωρήσει στον Άξονα
• Η Ρουμανία (23 Νοεμβρίου 1940) η οποία μετά την άνοδο στην εξουσία του φασιστικού κόμματος, θέλησε να προστατευθεί από τη Σοβιετική Ένωση
• Η Σλοβακία (24 Νοεμβρίου 1940), η οποία είχε σχηματιστεί πρόσφατα από τον διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας και βρισκόταν σε πόλεμο με την γειτονική Ουγγαρία
• Η Βουλγαρία (1 Μαρτίου 1941) η οποία κι αυτή είχε χάσει εδάφη κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα οποία παραχωρήθηκαν στη Σερβία και την Ελλάδα. Ο Χίτλερ χρειαζόταν τη Βουλγαρία για να επιτεθεί στην Ελλάδα. Έτσι υποσχέθηκε να επιστρέψει αυτά τα εδάφη πίσω στη Βουλγαρία, αν αυτή συμμετείχε στον Άξονα
• Η Γιουγκοσλαβία (25 Μαρτίου 1941) η οποία αρχικά υπέγραψε τη συνθήκη μετά από ισχυρή πίεση του Χίτλερ. Δύο μέρες όμως μετά την υπογραφή της, ένα πραξικόπημα ανέτρεψε τον βασιλιά της. Ο Χίτλερ ανησυχώντας για τη διατήρηση της συνθήκης, εισέβαλε στη χώρα και την κατέλαβε στις 17 Απριλίου
• Η Κροατία (15 Ιουνίου 1941)

Άλλες χώρες που συμμετείχαν αργότερα στη συμφωνία ήταν η Ταυλάνδη και η Κίνα

Λίγο πριν τη σύνταξη της Τριμερής Συνθήκης, οι Σοβιετικοί ενημερώθηκαν για την ύπαρξή της και εκδήλωσαν τον ενδιαφέρον τους για να συμμετέχουν, βλέποντάς την ως μια ανανέωση των ήδη υπαρχουσών συμφωνιών μεταξύ των δύο χωρών. Όμως ο Χίτλερ δεν είχε καμία πρόθεση να επιτρέψει στους Σοβιετικούς να συμμετέχουν, καθώς οι Γερμανοί βρίσκονταν ήδη σε προετοιμασία για την Εισβολή στη Σοβιετική Ένωση
Η Φινλανδία επίσης η οποία είχε χάσει αρκετά από τα εδάφη της κατά τον Πόλεμο του Χειμώνα από τους Σοβιετικούς, υπέγραψε την Anti-Comintern συνθήκη, αλλά όχι τη Τριμερή Συνθήκη, καθώς θεώρησε οτι ο πόλεμός της ήταν διαφορετικός από τον Παγκόσμιο Πόλεμο και οι στόχοι της διαφορετικοί από αυτούς της Γερμανίας

Το τέλος της συμφωνίας ξεκίνησε το 1943 με την παράδοση της Ιταλίας στους Συμμάχους. Ακολούθησαν το 1944 Βουλγαρία και Ρουμανία οι οποίες άλλαξαν συμμαχία κι έγιναν σύμμαχοι της Σοβιετικής Ένωσης. Μετά την ήττα και παράδοση της Γερμανίας το 1945, η συνθήκη ουσιαστικά έπαψε να υφίσταται, καθώς η μόνη χώρα του Άξονα που είχε μείνει ήταν η Ιαπωνία

Αρθρογραφία